ਮਨਸੂਰ

manasūraमनसूर


ਅ਼. [منصوُر] ਵਿ- ਨਸਰ (ਸਹਾਇਤਾ) ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਫ਼ਤਹਮੰਦ. ਵਿਜਈ। ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਇੱਕ ਸੂਫ਼ੀ ਫ਼ਕੀਰ, ਜੋ ਸ਼ੈਖ ਹੁਸੈਨ ਬਿਨ ਹੱਲਾਜ ਦਾ ਪੁਤ੍ਰ ਸੀ. ਇਹ ਈਰਾਨ ਦੇ ਨਗਰ ਬੈਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ. ਇਸਨੇ ਸ਼ੁਸ੍ਤਰ ਨਿਵਾਸੀ ਸੁਹੇਲ ਤੋਂ ਵਿਦ੍ਯਾ ਪੜ੍ਹੀ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਕਵੀ ਹੋਗਿਆ.#ਅੱਬੁਲਹੁਸੈਨ ਸੂਰੀ ਅਤੇ ਜੁਦੈਨ ਬਗਦਾਦੀ ਸੁਫ਼ੀਆਂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਦਾਂਤਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਜਾਗਿਆ ਅਰ ਬਸਰਾ ਨਿਵਾਸੀ ਉਮਰ ਅਦ੍ਵੈਤਵਾਦੀ ਪਾਸ ਰਹਿਕੇ ਪੱਕਾ ਵੇਦਾਂਤੀ ਬਣਗਿਆ.#ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਫਿਰਕੇ ਮਨਸੂਰ ਆਪਣੇ ਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਰ ਬਗਦਾਦ ਵਿੱਚ ਰਹਿਕੇ ਅਨੇਕ ਚੇਲੇ ਬਣਾਏ. ਇਹ ਬਿਨਾ ਸ਼ੰਕਾ "ਅਨਾਲ ਹੱਕ਼" (ਅਹੰ ਬ੍ਰਹਮਾਸਿਮ) ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਜਿਸ ਪੁਰ ਮੁਲਾਣਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਨਾਲ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਮੁਕ਼ਤਦਿਰ ਨੇ ੨੬ ਮਾਰਚ ਸਨ ੯੨੨ (ਸਨ ੩੦੯ ਹਿਜਰੀ) ਨੂੰ ਕੋਰੜਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਕਰਾਕੇ ਮਨਸੂਰ ਨੂੰ ਸੂਲੀ¹ ਚੜ੍ਹਵਾਕੇ ਮਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਅਰ ਲੋਬ ਭਸਮ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ.#ਮਨਸੂਰ ਦੇ ਮਨੋਹਰ ਵਾਕ ਹੁਣ ਭੀ ਅਦ੍ਵੈਤਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਮੰਤ੍ਰਰੂਪ ਹਨ. ਮਨਸੂਰ ਲਿਖਦਾ ਹੈ- "ਇਸ ਲੋਕ ਦੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਤ੍ਯਾਗ ਅਤੇ ਪਰਲੋਕ ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਦਾ ਤ੍ਯਾਗ, ਪੂਰਣ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਹੈ. ਈਸ਼੍ਵਰ ਅਤੇ ਜੀਵ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਦੋ ਡਿੰਘ ਦੀ ਵਿੱਥ ਹੈ. ਇੱਕ ਡਗ ਲੋਕ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਪਰਲੋਕ ਤੋਂ ਉਠਾ ਲਓ, ਫੇਰ ਨਿਰਸੰਦੇਹ ਬ੍ਰਹਮ ਨਾਲ ਅਭੇਦਤਾ ਹੈ।" ੪. ਅੱਬਾਸ ਵੰਸ਼ੀ ਬਗਦਾਦ ਦਾ ਦੂਜਾ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ.


अ़. [منصوُر] वि- नसर (सहाइता) प्रापत करन वाला। २. फ़तहमंद. विजई। ३. संग्या- इॱक सूफ़ी फ़कीर, जोशैख हुसैन बिन हॱलाज दा पुत्र सी. इह ईरान दे नगर बैज़े विॱच पैदा होइआ. इसने शुस्तर निवासी सुहेल तों विद्या पड़्ही अते उॱतम कवी होगिआ.#अॱबुलहुसैन सूरी अते जुदैन बगदादी सुफ़ीआं दी संगति तों इस नूं वेदांतमत दा प्रेम जागिआ अर बसरा निवासी उमर अद्वैतवादी पास रहिके पॱका वेदांती बणगिआ.#देश विॱच फिरके मनसूर आपणे मत दा प्रचार करन लॱगा अर बगदाद विॱच रहिके अनेक चेले बणाए. इह बिना शंका "अनाल हॱक़" (अहं ब्रहमासिम) आखिआ करदा सी. जिस पुर मुलाणिआं दी प्रेरणा नाल ख़लीफ़ा मुक़तदिर ने २६ मारच सन ९२२ (सन ३०९ हिजरी) नूं कोरड़िआं दी मार कराके मनसूर नूं सूली¹ चड़्हवाके मरवा दिॱता अर लोब भसम करवा दिॱती.#मनसूर दे मनोहर वाक हुण भी अद्वैतवादीआं दे मंत्ररूप हन. मनसूर लिखदा है- "इस लोक दे पदारथां दा त्याग अते परलोक सुखां दी वासना दा त्याग, पूरण संन्यास है. ईश्वर अते जीव दे विॱच केवल दो डिंघ दी विॱथ है. इॱक डग लोक अते दूजी परलोक तों उठा लओ, फेर निरसंदेह ब्रहम नाल अभेदता है।" ४. अॱबास वंशी बगदाद दा दूजा ख़लीफ़ा.