ਬਿਨ

binaबिन


ਸੰ. ਵਿਨਾ. ਵ੍ਯ- ਬਗ਼ੈਰ. "ਬਿਨ ਹਰਿ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵਤ ਹੇ." (ਬਸੰ ਮਃ ੫) ੨. ਅ਼. [بِن] ਪੁਤ੍ਰ. ਸੰਤਾਨ.


सं. विना. व्य- बग़ैर. "बिन हरि कामि न आवत हे." (बसं मः ५) २. अ़. [بِن] पुत्र. संतान.