ਮਦ੍ਰ

madhraमद्र

ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਆਨੰਦਤਾ. ਖੁਸ਼ੀ। ੨. ਮੰਗਲ. "ਕਹੂੰ ਮਦ੍ਰਬਾਨੀ ਕਹੂੰ ਛੁਦ੍ਰ ਰੂਪੰ." (ਅਕਾਲ) ੩. ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਮ ਮਦ੍ਰ ਆਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਤਭੇਦ ਹੈ. ਮਤਸ੍ਯਪੁਰਾਣ ਅਨੁਸਾਰ ਮਦ੍ਰਦੇਸ ਸਿੰਧੁ ਅਤੇ ਗਾਂਧਾਰ ਨਾਲ ਲਗਦਾ ਹੈ,¹ ਮਹਾਭਾਰਤ ਅਨੁਸਾਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ, ਪੱਛਮੀ ਵਿਦ੍ਵਾਨਾਂ ਨੇ ਬਿਆਸ ਅਤੇ ਜੇਹਲਮ ਅਥਵਾ ਬਿਆਸ ਚਨਾਬ ਦੇ ਮੱਧ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਮਦ੍ਰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ² ਕਿਤਨਿਆਂ ਨੇ ਸਤਲੁਜ ਅਤੇ ਰਾਵੀ ਦੇ ਵਿਚਲਾ ਦੇਸ਼ ਮਦ੍ਰ ਲਿਖਿਆ ਹੈ. ਕਈ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਮਦਰਾਸ ਦਾ ਹੀ ਪੁਰਾਣਾ ਨਾਮ ਮਦ੍ਰ ਸਿੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਮਦ੍ਰਦੇਸ ਕਥਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਯਥਾ- "ਮਦ੍ਰਦੇਸ ਹਮ ਕੋ ਲੇਆਏ." (ਵਿਚਿਤ੍ਰ)#੪. ਜਿਲਾ ਸ਼ੇਖੂਪੁਰਾ, ਤਸੀਲ ਥਾਣਾ ਨਾਨਕਿਆਣਾ ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ, ਜੋ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਛਾਂਗਮਾਂਗਾ ਤੋਂ ਬਾਰਾਂ ਮੀਲ ਉੱਤਰ ਹੈ, ਬੱਲੋਕੀ ਨਹਿਰ ਦੇ ਹੈਡ ਤਾਂਈ ਸਵਾਰੀ ਆਮ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਅੱਗੇ ਤਿੰਨ ਮੀਲ ਹੈ, ਇਸ ਪਿੰਡ (ਮਦ੍ਰ) ਵਿੱਚ ਗੁਰਦ੍ਵਾਰਾ "ਸੱਚੀਮੰਜੀ" ਹੈ. ਇੱਥੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਪਲੰਘ ਗਿੱਲ ਜਿਮੀਦਾਰਾਂ ਪਾਸ ਹੈ.#ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਸਾਹਿਬ ਭੀ ਇੱਥੇ ਪਧਾਰੇ ਹਨ ਅਰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾ (ਸੋਟਾ) ਬਖਸ਼ਿਆ, ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਜੋੜੇ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਰ ਇਸ ਥਾਂ ਹੈ, ਦੂਜਾ ਧੁੰਨੀ ਵਿੱਚ ਹੈ. ਦੇਖੋ, ਧੁੰਨੀ ੨. ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜਿਮੀਦਾਰਾਂ ਪਾਸ ਇਹ ਵਸਤਾਂ ਹਨ, ਉਹ ਸਵਾ ਰੁਪਯਾ ਭੇਟਾ ਲੈਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਭਾਈ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਕਿਦਾਰੇ ਸਿੱਖ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ ਜੋੜਾ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਭੁੱਲ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੈ. ਦੇਖੋ, ਗੁਪ੍ਰਸੂ ਰਾਸਿ ੫, ਅਃ ੫੨ ਅਤੇ ਕਿਦਾਰਾ.

सं. संग्या- आनंदता. खुशी। २. मंगल. "कहूं मद्रबानी कहूं छुद्र रूपं." (अकाल) ३. संसक्रित ग्रंथां विॱच देश दा नाम मद्र आइआ है, पर इस विॱच मतभेद है. मतस्यपुराण अनुसार मद्रदेस सिंधु अते गांधार नाल लगदाहै,¹ महाभारत अनुसार भारत दे उॱतर वॱल दा देश है, पॱछमी विद्वानां ने बिआस अते जेहलम अथवा बिआस चनाब दे मॱध दा देश मद्र दॱसिआ है² कितनिआं ने सतलुज अते रावी दे विचला देश मद्र लिखिआ है. कई संसक्रित लेखकां ने मदरास दा ही पुराणा नाम मद्र सिॱध कीता है. श्री गुरू गोबिंदसिंघ साहिब ने पंजाब नूं मद्रदेस कथन कीता है, यथा- "मद्रदेस हम को लेआए." (विचित्र)#४. जिला शेखूपुरा, तसील थाणा नानकिआणा दा इॱक पिंड, जो रेलवे सटेशन छांगमांगा तों बारां मील उॱतर है, बॱलोकी नहिर दे हैड तांई सवारी आम मिलदी है, अॱगे तिंन मील है, इस पिंड (मद्र) विॱच गुरद्वारा "सॱचीमंजी" है. इॱथे श्री गुरू नानकदेव जी दा पलंघ गिॱल जिमीदारां पास है.#श्री गुरू अरजन साहिब भी इॱथे पधारे हन अर आपणे प्रेमी सिॱखां नूं आसा (सोटा) बखशिआ, श्री गुरू अमरदास साहिब जी दे जोड़े दा इॱक पैर इस थां है, दूजा धुंनी विॱच है. देखो, धुंनी २. जिन्हां जिमीदारां पास इह वसतां हन, उह सवा रुपया भेटा लैके दरशन कराउंदे हन. भाई संतोख सिंघ जी ने किदारे सिॱख दे प्रसंग विॱच जोड़ा श्री गुरू अरजन साहिब दा भुॱल नाल लिखिआ है. देखो, गुप्रसू रासि ५, अः ५२ अते किदारा.

You Might Interested In: