ਪਲੀਤਹ, ਪਲੀਤਾ

palītaha, palītāपलीतह, पलीता

ਫ਼ਾ. [پلیتہ] ਪਲੀਤਹ. ਅ. [فتیلہ] ਫ਼ਤੀਲਹ. ਵੱਟੀ ਹੋਈ ਬੱਤੀ. ਦੀਵਾ ਮਚਾਉਣ ਦੀ ਬੱਤੀ। ੨. ਤੋਪ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੇਣ ਦਾ ਤੋੜਾ. "ਪ੍ਰੇਮ ਪਲੀਤਾ ਸੁਰਤ ਹਵਾਈ ਗੋਲਾ ਗਿਆਨ ਚਲਾਇਆ." (ਭੈਰ ਕਬੀਰ) ੩. ਭਾਵ- ਸ਼ਬਦ ਸਪਰਸ਼ ਆਦਿ ਵਿਸੇ, ਜੋ ਮਨ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਨੂੰ ਮਚਾਉਂਦੇ ਹਨ. "ਪਾਂਚ ਪਲੀਤਹ ਕਉ ਪਰਬੋਧੈ." (ਗੌਡ ਕਬੀਰ) ੪. ਤੋਪ ਅਤੇ ਬੰਦੂਕ ਦਾ ਉਹ ਛੇਕ, ਜਿਸ ਵਿੱਚਦੀਂ ਬਾਰੂਦ ਨੂੰ ਅੱਗ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ। ੫. ਤਾਂਤ੍ਰਿਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਵਸਤ੍ਰ ਦਾ ਡੋਰਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੀਖਣ ਪਦਾਰਥ ਲਾਕੇ ਭੂਤ ਗ੍ਰਸੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਧੂੰਆਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ."ਝਾਰਤ ਮੰਤ੍ਰਨ ਸੰਗ ××× ਬਹੁਰੋ ਲੇਇ ਪਲੀਤਾ." (ਨਾਪ੍ਰ)

फ़ा. [پلیتہ] पलीतह. अ. [فتیلہ] फ़तीलह. वॱटी होई बॱती. दीवा मचाउण दी बॱती। २.तोप नूं अॱग देण दा तोड़ा. "प्रेम पलीता सुरत हवाई गोला गिआन चलाइआ." (भैर कबीर) ३. भाव- शबद सपरश आदि विसे, जो मन नूं भड़काउंदे अते त्रिसना अगनि नूं मचाउंदे हन. "पांच पलीतह कउ परबोधै." (गौड कबीर) ४. तोप अते बंदूक दा उह छेक, जिस विॱचदीं बारूद नूं अॱग पहुंचदी है। ५. तांत्रिक लोकां दे मत अनुसार इॱक वसत्र दा डोरा, जिस नूं तीखण पदारथ लाके भूत ग्रसे प्राणी दे नॱक नूं धूंआं दिॱता जांदा है."झारत मंत्रन संग ××× बहुरो लेइ पलीता." (नाप्र)

You Might Interested In: