ਪ੍ਰਾਣਿ, ਪ੍ਰਾਣੀ

prāni, prānīप्राणि, प्राणी


ਵਿ- ਪ੍ਰਾਣਧਾਰੀ (प्राणिन्) ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਣ ਹੋਣਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਜੀਵ. ਜੰਤੁ। ੩. ਮਨੁੱਖ. "ਪ੍ਰਾਣੀ, ਤੂੰ ਆਇਆ ਲਾਹਾ ਲੈਣ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੫)


वि- प्राणधारी (प्राणिन्) जिस विॱच प्राण होणा। २. संग्या- जीव. जंतु। ३. मनुॱख. "प्राणी, तूं आइआ लाहा लैण." (स्री मः ५)