ਕੰਧ

kandhhaकंध


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਦੀਵਾਰ. ਭਿੱਤਿ। ੨. ਭਾਵ- ਦੇਹ, ਜੋ ਜੀਵਾਤਮਾ ਬਿਨਾ ਕੰਧ ਸਮਾਨ ਜੜ੍ਹ ਹੈ. "ਉਡੈ ਨ ਹੰਸਾ ਪੜੈ ਨ ਕੰਧ." (ਸਿਧਗੋਸਟਿ ੩. ਜੜ੍ਹਮਤਿ. ਬੁੱਧਿ- ਹੀਨ. "ਪਾਹ ਕੀ ਪ੍ਰਿਤਮਾ ਕੋ ਅੰਧ ਕੰਧ ਹੈ ਪੁਜਾਰੀ." (ਭਾਗੁ ਕ) ੪. ਸਿੰਧੀ. ਕੰਧ. ਗਰਦਨ. ਗ੍ਰੀਵਾ. ਸੰ. ਕੰਧਰ. ਜੋ ਕੰ (ਸਿਰ) ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਦੀ ਹੈ. "ਨਚੇ ਕੰਧਹੀਣੰ ਕਬੰਧੰ." (ਚੰਡੀ ੨) ੫. ਸੰ. स्कन्ध ਸ੍‌ਕੰਧ. ਕੰਨ੍ਹਾ. ਮੋਢਾ. ਕੰਧਾ. "ਕੰਧਿ ਕੁਹਾੜਾ ਸਿਰ ਘੜਾ." (ਸ. ਫਰੀਦ) ਦੇਖੋ, ਮਾਂਦਲ। ੬. ਦੇਖੋ, ਕੰਧੁ। ੭. ਕੰ (ਜਲ) ਨੂੰ ਜੋ ਧਾਰਨ ਕਰੇ, ਮੇਘ ਬਾਦਲ। ੮. ਉੜੀਸੇ ਦੀ ਇੱਕ ਅਸਭ੍ਯ ਜਾਤਿ.


संग्या- दीवार. भिॱति। २. भाव- देह, जो जीवातमा बिना कंध समान जड़्ह है. "उडै न हंसा पड़ै न कंध." (सिधगोसटि ३. जड़्हमति. बुॱधि- हीन. "पाह की प्रितमा को अंध कंध है पुजारी." (भागु क) ४. सिंधी. कंध. गरदन. ग्रीवा. सं. कंधर. जो कं (सिर) नूं धारन करदी है. "नचे कंधहीणं कबंधं." (चंडी २) ५. सं. स्कन्ध स्‌कंध. कंन्हा. मोढा. कंधा. "कंधि कुहाड़ा सिर घड़ा." (स. फरीद) देखो, मांदल। ६. देखो, कंधु। ७. कं (जल) नूं जो धारन करे, मेघ बादल। ८. उड़ीसे दी इॱक असभ्यजाति.