ਰਾਫ਼ਜੀ, ਰਾਫ਼ਿਜੀ

rāfajī, rāfijīराफ़जी, राफ़िजी


ਅ਼. [رافضی] ਰਾਫ਼ਿਜੀ. ਵਿ- ਛੱਡ ਦੇਣ ਵਾਲਾ. ਤਿਆਗੀ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸ਼ੀਅ਼ਹ ਸੰਪ੍ਰਦਾਯ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁੰਨੀਮਤ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਥਾਪ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸੁੰਨੀਆਂ ਦੇ ਖਿਆਲ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਸਤ੍ਯ ਦੇ ਤ੍ਯਾਗੀ ਹਨ. ਸੁੰਨੀ ਚਾਰ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕੋ ਪਦਵੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸ਼ੀਅ਼ਹ ਹਜਰਤ ਅ਼ਲੀ ਨੂੰ ਹੀ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ. "ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਕੋਊ ਰਾਫਜੀ ਇਮਾਮ ਸਾਫੀ." (ਅਕਾਲ) ਦੇਖੋ, ਇਮਾਮ ਸਾਫੀ। ੩. ਸ਼ੀਅ਼ਹ ਲੋਕ ਰਾਫ਼ਿਜੀ ਦਾ ਅਰਥ ਕਰਦੇ ਹਨ- ਕੁਕਰਮਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗੀ. ਜਿਸ ਨੇ ਨਿੰਦਿਤ ਕਰਮ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਹਨ.


अ़. [رافضی] राफ़िजी. वि- छॱड देण वाला. तिआगी। २. संग्या- शीअ़ह संप्रदाय दा नाम सुंनीमत दे मुसलमानां ने इस वासते थाप लिआ है कि सुंनीआं दे खिआल अनुसार उह सत्य दे त्यागी हन. सुंनी चार यारां दी इॱको पदवी मंनदे हन, पर शीअ़ह हजरत अ़ली नूंही ख़लीफ़ा समझदे हन. "हिंदू तुरक कोऊ राफजी इमाम साफी." (अकाल) देखो, इमाम साफी। ३. शीअ़ह लोक राफ़िजी दा अरथ करदे हन- कुकरमां दा तिआगी. जिस ने निंदित करम छॱड दिॱते हन.