ਇਮਾਮ

imāmaइमाम


ਅ਼. [امام] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਗੁਰੂ. ਧਰਮ ਦਾ ਆਚਾਰਯ. "ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਕੋਊ ਰਾਫਜੀ ਇਮਾਮ ਸਾਫੀ." (ਅਕਾਲ) ਦੇਖੋ, ਇਮਾਮਸਾਫੀ। ੨. ਬਾਦਸ਼ਾਹ। ੩. ਆਗੂ. ਪੇਸ਼ਵਾ। ੪. ਮਾਲਾ ਦਾ ਸਿਰੋਮਣਿ ਮਣਕਾ. "ਮੇਰੁ ਇਮਾਮ ਰਲਾਇਕੈ ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਨ ਨਾਉਂ ਗਣਾਯਾ." (ਭਾਗੁ) ੫. ਇਮਾਮ ਸ਼ਬਦ ਧਰਮਗ੍ਰੰਥ ਲਈ ਭੀ ਵਰਤਿਆ ਹੈ. ਦੇਖੋ, ਕੁਰਾਨ ਸੂਰਤ ੧੧, ਆਯਤ ੨੦.


अ़. [امام] संग्या- गुरू. धरम दा आचारय. "हिंदू तुरक कोऊ राफजी इमाम साफी." (अकाल) देखो, इमामसाफी। २. बादशाह। ३. आगू. पेशवा। ४. माला दा सिरोमणि मणका. "मेरु इमाम रलाइकै राम रहीम न नाउं गणाया." (भागु) ५. इमाम शबद धरमग्रंथ लई भी वरतिआ है. देखो,कुरान सूरत ११, आयत २०.