ਸੁਰੋਦਯ, ਸੁਰੋਦਾ

surodhēa, surodhāसुरोदय, सुरोदा


ਸੰ. ਸ੍ਵਰੋਦਯ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਇੱਕ ਤੰਤ੍ਰ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ੍ਵਰ (ਸ੍ਵਾਸਾਂ) ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਲਿਖਿਆ ਹੈ. ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਸੁਰਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਭ ਅਸ਼ੁਭ ਫਲ ਅਨੇਕ ਰੀਤਿ ਨਾਲ ਮੰਨੇ ਹਨ. ਕਿਸੇ ਵਹਿਮੀ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਨਾਉਂ ਲੈ ਕੇ ਭੀ ਸੁਰੋਦਾ ਗ੍ਰੰਥ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਰਣਦਾਸ ਦੇ ਸ੍ਵਰੋਦਯ ਦੀ ਹੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ੍ਯੋਂ ਕੀ ਤ੍ਯੋਂ ਨਕਲ ਹੈ। ੨. ਵੈਸਨਵ ਸਾਧੂ ਚਰਣਦਾਸ ਦਾ ਰਚਿਆ ਸ੍ਵਰੋਦਯ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਧੂਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.


सं. स्वरोदय. संग्या- इॱक तंत्र शासत्र, जिस विॱच स्वर (स्वासां) दा विचार लिखिआ है. सॱजे खॱबे सुरां तों शुभ अशुभ फल अनेक रीति नाल मंने हन. किसे वहिमी ने सतिगुरू नानक देव जी दा नाउं लै के भी सुरोदा ग्रंथ लिखिआ है, जो असल विॱच चरणदास दे स्वरोदय दी ही गुरमुखी अॱखरां विॱच ज्यों की त्यों नकल है। २. वैसनव साधू चरणदास दा रचिआ स्वरोदय ग्रंथ साधूआं विॱच प्रेम नाल पड़्हिआ जांदा है.