ਸੁਭਾਖ, ਸੁਭਾਖਾ

subhākha, subhākhāसुभाख, सुभाखा


ਸੰ. ਸੁਭਾਸਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਉੱਤਮ ਬੋਲੀ। ੨. ਅਜੇਹੀ ਗੱਲ ਬਾਤ, ਜੋ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਮਝੀ ਜਾ ਸਕੇ. ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਔਖੇ ਪਦ ਨਾ ਵਰਤੇ ਜਾਣ। ੩. ਸ਼ਕੁਨਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਅਨੁਸਾਰ ਮੰਗਲ ਜਣਾਉਣ ਵਾਲੀ ਬੋਲੀ. "ਭਾਖ ਸੁਭਾਖ ਵਿਚਾਰ ਨ ਛਿੱਕ ਮਨਾਇਆ." (ਭਾਗੁ)


सं. सुभासा. संग्या- उॱतम बोली। २. अजेही गॱल बात, जो आसानी नाल समझी जा सके. जिस विॱच औखे पद ना वरते जाण। ३. शकुनशासत्र अनुसार मंगल जणाउण वाली बोली. "भाख सुभाख विचार न छिॱक मनाइआ." (भागु)