ਮੁਹ

muhaमुह


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮੁਖ. ਮੂੰਹ. ਚੇਹਰਾ. "ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨਾ ਨਿੰਦਕਾਂ." (ਮਃ ੩. ਵਾਰ ਸੋਰ) ੨. ਸੰ. मुह्. ਧਾ- ਪਾਗਲ ਹੋਣਾ. ਅਕਲ ਟਿਕਾਣੇ ਨਾ ਰਹਿਣੀ, ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋਣਾ, ਭੁੱਲਣਾ, ਧੋਖਾ ਖਾਣਾ. ਇਸੇ ਤੋਂ ਮੂਢ ਆਦਿ ਸ਼ਬਦ ਬਣਦੇ ਹਨ। ੨. ਦੇਖੋ, ਮੋਹ। ੪. ਸਰਵਮੇਰਾ. ਮੇਰੇ. "ਕੋ ਨ ਭਯੋ ਮੁਹ ਸਾਨੀ." (ਕ੍ਰਿਸਨਾਵ)


संग्या- मुख. मूंह. चेहरा. "मुह काले तिना निंदकां." (मः ३. वार सोर) २. सं. मुह्. धा- पागल होणा. अकल टिकाणे ना रहिणी, बेहोश होणा, भुॱलणा, धोखा खाणा. इसे तों मूढ आदि शबद बणदे हन। २. देखो, मोह। ४. सरवमेरा. मेरे. "को न भयो मुह सानी."(क्रिसनाव)