ਮਨੂਰ

manūraमनूर


ਸੰ. मण्डर- ਮੰਡੂਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਲੋਹੇ ਦੀ ਮੈਲ. ਲੋਹਾ ਢਾਲਣ ਪੁਰ, ਜੋ ਖੰਘਰ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਦਾ ਢੇਲਾ ਸ਼ੁੱਧ ਲੋਹੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੂਰ ਸੱਦੀਦਾ ਹੈ."ਮਨੁਰੈ ਤੇ ਕੰਚਨ ਭਏ ਭਾਈ, ਗੁਰੁ ਪਾਰਸੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ." (ਸੋਰ ਅਃ ਮਃ ੩) "ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ." (ਗਉ ਛੰਤ ਮਃ ੩) ਭਾਵ ਮੈਲਾ ਮਨ ਅਤੇ ਅਨਧਿਕਾਰੀ ਪੁਰਖ.


सं. मण्डर- मंडूर. संग्या- लोहे दी मैल. लोहा ढालण पुर, जो खंघर दी शकल दा ढेला शुॱध लोहे तों वॱख हो जांदा है, उह मनूर सॱदीदा है."मनुरै ते कंचन भए भाई, गुरु पारसु मेलि मिलाइ." (सोर अः मः ३) "कंचन भए मनूरा." (गउ छंत मः ३) भाव मैला मन अते अनधिकारी पुरख.