ਧਾਈ

dhhāīधाई


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਧਾਤ੍ਰੀ. ਦਾਈ. ਧਾਯ। ੨. ਧਾਵਾ. ਦੌੜ. ਹਮਲਾ. "ਦੂਤ ਮਾਰੇ ਕਰਿ ਧਾਈ ਹੇ" (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫) ੩. ਚੌਰਾਸੀ ਦਾ ਗੇੜਾ. ਯੋਨੀਆਂ ਵਿਚ ਦੋੜਨ ਦੀ ਕ੍ਰਿਯਾ. "ਨਾਨਕ ਸਿਮਰੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ, ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਧਾਈ." (ਵਾਰ ਬਸੰ) "ਗਣਤ ਮਿਟਾਈ ਚੂਕੀ ਧਾਈ." (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮਃ ੫) ੪. ਵਿ- ਧ੍ਰਾਪੀ. ਸੰਤੁਸ੍ਟ ਹੋਈ. "ਰਜੀ ਧਾਈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਾਕਾ ਤੂ ਮੀਰਾ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫)


संग्या- धात्री. दाई. धाय। २. धावा. दौड़. हमला. "दूत मारे करि धाई हे" (मारू सोलहे मः ५) ३. चौरासी दा गेड़ा. योनीआं विच दोड़न दी क्रिया. "नानक सिमरै एकु नामु, फिरि बहुड़ि न धाई." (वार बसं) "गणत मिटाई चूकी धाई." (आसा छंत मः ५) ४. वि- ध्रापी.संतुस्ट होई. "रजी धाई सदा सुखु जाका तू मीरा." (आसा मः ५)