ਅਭਿ

abhiअभि


ਉਪ. ਇਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਮੁੱਢ ਲੱਗਕੇ ਸਨਮੁਖ, ਬੁਰਾ, ਮੰਦ, ਉੱਪਰ, ਪਾਸ, ਦੂਰ, ਚੁਫੇਰੇ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਿਨਾ, ਇੱਛਾ, ਰੁਚਿ, ਆਦਿ ਅਰਥ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ੨. ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ "ਅਭ੍ਯੰਤਰ" ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਭੀ ਅਭਿ ਸ਼ਬਦ ਆਇਆ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅੰਦਰ, ਅੰਤਹਕਰਣ. "ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨੀ ਅਭਿ ਐਸੀ." (ਮਲਾ ਅਃ ਮਃ ੧)#"ਸਬਦਿ ਅਭਿ ਸਾਧਾਰਏ." (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮਃ ੧)#"ਬਿਨ ਅਭਿ ਸਬਦ ਨ ਮਾਂਜੀਐ." (ਸ੍ਰੀ ਅਃ ਮਃ ੧)#ਸਬਦ ਬਿਨਾ ਅਭਿ (ਅੰਤਹਕਰਣ) ਸ਼ੁੱਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ.


उप. इह शबदां दे मुॱढ लॱगके सनमुख, बुरा, मंद, उॱपर, पास, दूर, चुफेरे, चंगी तर्हां, बिना, इॱछा, रुचि, आदि अरथ प्रगट करदा है। २.गुरबाणी विॱच "अभ्यंतर" दा संखेप भी अभि शबद आइआ है जिस दा अरथ है अंदर, अंतहकरण. "प्रीतम प्रीति बनी अभि ऐसी." (मला अः मः १)#"सबदि अभि साधारए." (आसा छंत मः १)#"बिन अभि सबद न मांजीऐ." (स्री अः मः १)#सबद बिना अभि (अंतहकरण) शुॱध नहीं हुंदा.