ਸੁਭਾਈ

subhāīसुभाई

ਵਿ- ਉੱਤਮ ਭਾਵ ਵਾਲਾ. ਜਿਸ ਦਾ ਆਸ਼ਯ ਅੱਛਾ ਹੈ. "ਸੋਈ ਪੁਰਖ ਸੁਭਾਈ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) ੨. ਨੇਕ ਭਾਈ। ੩. ਕ੍ਰਿ. ਵਿ- ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕ. ਸ੍ਵਤਹ. ਬਿਨਾ ਯਤਨ. "ਨਾਨਕ ਮਿਲਣ ਸੁਭਾਈ ਜੀਉ." (ਮਾਝ ਮਃ ੫) ੪. ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕ ਹੀ. ਆਪਣੇ ਸਹਜ ਧਰਮ ਅਨੁਸਾਰ. "ਜੈਸੇ ਬਾਲਕ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ਲਖ ਅਪਰਾਧ ਕਮਾਵੈ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) ੫. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸੌਭਾਗ੍ਯਤਾ. ਖੁਸ਼ਨਸੀਬੀ. "ਮੇਰੀ ਹਰਹੁ ਬਿਪਤਿ ਜਨ ਕਰਹੁ ਸੁਭਾਈ." (ਗਉ ਰਵਿਦਾਸ)

वि- उॱतम भाव वाला. जिस दा आशय अॱछा है. "सोई पुरख सुभाई." (सोर मः ५) २. नेक भाई। ३. क्रि. वि- स्वाभाविक. स्वतह. बिना यतन. "नानक मिलण सुभाई जीउ." (माझ मः ५) ४. स्वाभाविक ही. आपणे सहज धरम अनुसार. "जैसे बालक भाइ सुभाई लख अपराध कमावै." (सोर मः ५) ५. संग्या- सौभाग्यता. खुशनसीबी. "मेरी हरहु बिपति जन करहु सुभाई." (गउ रविदास)

You Might Interested In: