ਧੋਬੀ

dhhobīधोबी


ਸੰ. ਧਾਵਕ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਵਸਤ੍ਰ ਧੋਣ ਵਾਲਾ. ਰਜਕ। ੨. ਭਾਵ- ਨਿੰਦਕ. "ਹਮਰੇ ਕਪਰੇ ਨਿੰਦਕ ਧੋਇ." (ਗਉ ਕਬੀਰ) ੩. ਆਤਮਗ੍ਯਾਨੀ ਗੁਰੂ, ਜੋ ਅੰਤਹਕਰਣ ਦੀ ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ. "ਧੋਬੀ ਧੋਵੈ ਬਿਰਹ ਬਿਰਾਤਾ." (ਬਸੰ ਨਾਮਦੇਵ)


सं. धावक. संग्या- वसत्र धोण वाला. रजक। २. भाव- निंदक. "हमरे कपरे निंदक धोइ." (गउ कबीर) ३. आतमग्यानी गुरू, जो अंतहकरण दी मैल दूर करदा है. "धोबी धोवै बिरह बिराता." (बसं नामदेव)