ਦਾਜ, ਦਾਜੁ

dhāja, dhājuदाज, दाजु

ਸਿੰਧੀ. ਡਾਜੁ. ਅ਼. [جہیز] ਜਹੇਜ਼. ਸੰ. ਦਾਯ. ਉਹ ਧਨ ਆਦਿ ਪਦਾਰਥ, ਜੋ ਵਿਆਹ ਸਮੇਂ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨੂੰ ਪਿਤਾ, ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਦਿ ਸੰਬੰਧੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਮਿਲੇ. ਦਹੇਜ. Dowry. "ਹੋਰਿ ਮਨਮੁਖ ਦਾਜੁ ਜਿ ਰਖਿ ਦਿਖਾਲਹਿ ਸੁ ਕੂੜੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਕਚੁਪਾਜੋ." (ਸ੍ਰੀ ਛੰਤ ਮਃ ੪)

सिंधी. डाजु. अ़. [جہیز] जहेज़. सं. दाय. उह धन आदि पदारथ, जो विआह समें कंन्या नूं पिता, भ्राता आदि संबंधीआं वॱलों मिले. दहेज. Dowry. "होरि मनमुख दाजु जि रखि दिखालहि सु कूड़ु अहंकारु कचुपाजो." (स्री छंत मः ४)

You Might Interested In: