ਸੰਦੜਾ, ਸੰਦੜੀ, ਸੰਦਾ

sandharhā, sandharhī, sandhāसंदड़ा, संदड़ी, संदा


ਵ੍ਯ- ਦਾ. ਦੀ. ਕਾ. ਕੀ. "ਬਿਰਦ ਸੁਆਮੀ ਸੰਦਾ." (ਬਿਹਾ ਛੰਤ ਮਃ ੫) "ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤ." (ਮਾਝ ਬਾਰਹਮਾਹਾ) "ਮੰਦਰ ਮਿਟੀ ਸੰਦੜੇ." (ਸੂਹੀ ਮਃ ੧. ਕੁਚਜੀ) "ਕੁੰਨੈ ਹੇਠਿ ਜਲਾਈਐ ਬਾਲਣ ਸੰਦੈ ਥਾਇ." (ਸ. ਫਰੀਦ) ੨. ਸੰ. सान्द्र ਸਾਂਦ੍ਰ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਥਾਂ ਭੀ ਸੰਦੜਾ ਪਦ ਆਇਆ ਹੈ. ਸਾਂਦ੍ਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸੰਘਣਾ ਅਤੇ ਜੰਗਲ. "ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲ." (ਵਾਰ ਗਉ ੨. ਮਃ ੫) ਔਝੜ ਵਿੱਚ ਕੰਡੇ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ੩. ਦੇਖੋ, ਵਾਊਸੰਦੇ.


व्य- दा. दी. का. की. "बिरद सुआमी संदा." (बिहा छंत मः ५) "करमा संदड़ा खेत." (माझ बारहमाहा) "मंदर मिटी संदड़े." (सूही मः १. कुचजी) "कुंनै हेठि जलाईऐ बालण संदै थाइ." (स. फरीद) २. सं. सान्द्र सांद्र शबद दी थां भी संदड़ा पद आइआ है. सांद्र दा अरथ है संघणा अते जंगल. "खावण संदड़ै सूल." (वार गउ २. मः ५) औझड़ विॱच कंडे खांदे हन। ३. देखो, वाऊसंदे.