ਕਰਮਾ

karamāकरमा


ਵਿ- ਕਰਮੀ. ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਖ਼ੁਸ਼ਨਸੀਬ. ਚੰਗੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ. "ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਉਨ ਉਹ ਕਰਮਾ। ਜਾਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿਨਾਮਾ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫)


वि- करमी. करम करन वाला। २. ख़ुशनसीब. चंगे भागां वाला. "कहु नानक कउन उह करमा। जाकै मनि वसिआ हरिनामा." (आसा मः ५)