ਮੰਦਾਰ

mandhāraमंदार


ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਇੱਕ ਸ੍ਵਰਗ ਦਾ ਬਿਰਛ, ਜਿਸ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵਡੇ ਸੁਗੰਧ ਵਾਲੇ ਮੰਨੇ ਗਏ ਹਨ. ਦੇਖੋ, ਸੁਰਤਰੁ. "ਮੰਦਾਰਨ ਕੁਸਮਾਂਜੁਲਿ ਅਰਪਹਿ"." (ਨਾਪ੍ਰ) ੨. ਮੂੰਗੇ ਦਾ ਪਿੰਡ। ੩. ਅੱਕ। ੪. ਧਤੂਰਾ। ੫. ਦੇਖੋ, ਮਢਾਲ। ੬. ਮੰਦ (ਛਨਿੱਛਰ) ਆਰ (ਮੰਗਲ). ਭਾਵ ਛਨਿੱਛਰ ਤੇ ਮੰਗਲਗ੍ਰਹ.


सं. संग्या- इॱक स्वरग दा बिरछ, जिस दे फुॱल वडे सुगंध वाले मंने गए हन. देखो, सुरतरु. "मंदारन कुसमांजुलि अरपहि"." (नाप्र) २. मूंगे दा पिंड। ३. अॱक। ४. धतूरा। ५. देखो, मढाल। ६. मंद (छनिॱछर) आर (मंगल). भाव छनिॱछर ते मंगलग्रह.