ਭੰਜ

bhanjaभंज


ਸੰ. भञ्ज. ਧਾ- ਚਮਕਣਾ. ਬੋਲਣਾ, ਨਸ੍ਟ ਕਰਨਾ, ਤੋੜਨਾ, ਭਜਾਉਣਾ। ੨. ਦੇਖੋ, ਭੰਜਨ. ਜਦ ਭੰਜ ਸ਼ਬਦ ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅੰਤ ਹੋਵੇ, ਤਦ ਭੰਜਕ ਦਾ ਅਰਥ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਯਥਾ- "ਦਾਲਦੁਭੰਜ ਸੁਦਾਮੇ ਮਿਲਿਓ." (ਮਾਰੂ ਮਃ ੪)


सं. भञ्ज. धा- चमकणा. बोलणा, नस्टकरना, तोड़ना, भजाउणा। २. देखो, भंजन. जद भंज शबद दूजे शबद दे अंत होवे, तद भंजक दा अरथ दिंदा है, यथा- "दालदुभंज सुदामे मिलिओ." (मारू मः ४)