ਬਿਰਹੀ

birahīबिरही


ਸੰ. विरहिन्- ਵਿਰਹੀ. ਵਿ- ਜੁਦਾ ਹੋਇਆ. ਵਿਯੋਗੀ. ਵਿਛੁੜਿਆ ਹੋਇਆ। ੨. ਤਿਆਗੀ. ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ. "ਝੜਿ ਝੜਿ ਪਵਦੇ ਕਚੇ ਬਿਰਹੀ." (ਸਵਾ ਮਃ ੫) ੩. ਵਿਯੋਗ ਦੀ ਪੀੜ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਅਨੁਰਾਗੀ. ਪ੍ਰੇਮੀ. ਆਸ਼ਕ. "ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਿਰਹੀ ਨਾਮ ਕਾ." (ਸੂਹੀ ਅਃ ਮਃ ੪) "ਨਾਨਕ ਬਿਰਹੀ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਆਨ ਨ ਕਤਹੂ ਜਾਹਿ." (ਚਉਬੋਲੇ ਮਃ ੫) ੪. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ (वर्हिस्) ਦੇਣ ਵਾਲਾ. "ਮੇਰਾ ਬਿਰਹੀ ਨਾਮ ਮਿਲੈ ਤਾ ਜੀਵਾ ਜੀਉ." (ਗਉ ਮਾਝ ਮਃ ੪) ੫. ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰੇ (ਪ੍ਰਿਯ) ਲਈ ਭੀ ਬਿਰਹੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ.


सं. विरहिन्- विरही. वि- जुदा होइआ. वियोगी. विछुड़िआ होइआ। २. तिआगी. संन्यासी. "झड़ि झड़ि पवदे कचे बिरही." (सवा मः ५) ३. वियोग दी पीड़ अनुभव करन वाला. अनुरागी. प्रेमी. आशक. "सतिगुरु बिरही नाम का." (सूही अः मः ४) "नानक बिरही ब्रहम के आन न कतहू जाहि." (चउबोले मः ५) ४. प्रकाशक, प्रकाश (वर्हिस्) देण वाला. "मेरा बिरही नाम मिलै ता जीवा जीउ." (गउ माझ मः ४) ५. गुरबाणी विॱच पिआरे (प्रिय) लई भी बिरही शबद वरतिआ है.