ਬਿਘਨ, ਬਿਘਨੁ

bighana, bighanuबिघन, बिघनु


ਸੰ. ਵਿਘ੍ਨ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਰੁਕਾਵਟ. ਪ੍ਰਤਿਬੰਧ. "ਬਿਘਨ ਗਏ ਹਰਿਨਾਈ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) "ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਜਪਿ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੫) ੨. ਵਿ- ਵਿਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਵਿ- ਘ੍ਨ.


सं. विघ्न. संग्या- रुकावट. प्रतिबंध. "बिघन गए हरिनाई." (सोर मः ५) "बिघनु न लागै जपि अलख अभेवा." (बिला मः ५) २. वि- विनाश करन वाला. वि- घ्न.