ਦੁਹਚਾਰਣਿ, ਦਾਹਚਾਰਣੀ, ਦੁਹਚਾਰੀ, ਦੁਹਚਾਰੀਆ

dhuhachārani, dhāhachāranī, dhuhachārī, dhuhachārīāदुहचारणि, दाहचारणी, दुहचारी, दुहचारीआ


ਵਿ- ਦੁਸ਼੍ਚਰਿਤਾ. ਬੁਰੇ ਆਚਾਰਵਾਲੀ. ਖੋਟੇ ਚਲਨ ਵਾਲੀ. ਦੁਰਾਚਾਰੀ. ਬਦਚਲਨ. "ਦੁਹਚਾਰਣਿ ਬਦਨਾਉ." (ਵਾਰ ਸੋਰ ਮਃ ੩) ਦੁਹਚਾਰਣੀ ਕਹੀਐ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰ. (ਮਲਾ ਅਃ ਮਃ ੩) "ਤੇ ਨਰ ਭਾਗ ਹੀਨ ਦੁਹਚਾਰੀ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੪) "ਹਮ ਮੈਲੁ ਭਰੇ ਦੁਹਚਾਰੀਆ." (ਸੂਹੀ ਮਃ ੪)


वि- दुश्चरिता. बुरे आचारवाली. खोटे चलन वाली. दुराचारी. बदचलन."दुहचारणि बदनाउ." (वार सोर मः ३) दुहचारणी कहीऐ नित होइ खुआर. (मला अः मः ३) "ते नर भाग हीन दुहचारी." (बिला मः ४) "हम मैलु भरे दुहचारीआ." (सूही मः ४)