ਖੁਰਗੀਨ, ਖੁਰਗੀਰ

khuragīna, khuragīraखुरगीन, खुरगीर

ਫ਼ਾ. [خوگیِر] ਖ਼ੂਗੀਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਖ਼ੂ (ਪਸੀਨੇ) ਨੂੰ ਗੀਰ (ਫੜਨ ਵਾਲਾ) ਤਹਿਰੂ. ਕਾਠੀ ਹੇਠ ਲਗਿਆ ਨਮਦਾ ਅਥਵਾ ਜੀਨ ਹੇਠ ਪਾਉਣ ਦਾ ਵਸਤ੍ਰ. "ਤਿਨ ਕੇ ਤੁਰੇ ਜਨ ਖੁਰਗੀਰ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ." (ਵਾਰ ਸੋਰ ਮਃ ੪) "ਲਗ੍ਯੋ ਜੀਨ ਬੀਚੰ ਖੁਰਗੀਨੰ ਪਰੋਯੋ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)

फ़ा. [خوگیِر] ख़ूगीर. संग्या- ख़ू (पसीने) नूं गीर (फड़न वाला) तहिरू. काठी हेठ लगिआ नमदा अथवा जीन हेठ पाउण दा वसत्र. "तिन के तुरे जन खुरगीर सभि पवितु हहि." (वार सोर मः ४) "लग्यो जीन बीचं खुरगीनं परोयो." (गुप्रसू)

You Might Interested In: