ਗੀਰ

gīraगीर


ਫ਼ਾ. [گیِر] ਪ੍ਰਤ੍ਯ. ਧਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਲੈਣ ਵਾਲਾ. ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਦਾਮਨਗੀਰ, ਜਹਾਂਗੀਰ ਆਦਿ. "ਕਸ ਨੇਸ ਦਸਤੰਗੀਰ." (ਤਿਲੰ ਮਃ ੧) ੨. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਵਾਣੀ. ਬੋਲੀ.


फ़ा. [گیِر] प्रत्य. धारन वाला. लैण वाला. इस दी वरतों शबदां दे अंत हुंदी है, जिवें- दामनगीर, जहांगीर आदि. "कस नेस दसतंगीर." (तिलं मः १) २. सं. संग्या- वाणी. बोली.