ਕੂਪ

kūpaकूप


ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੁ (ਥੋੜਾ) ਹੋਵੇ ਅਪ੍‌ (ਜਲ) ਜਿਸ ਵਿੱਚ, ਖੂਹਾ ਜੋ ਤਾਲ ਅਤੇ ਨਦਾਂ ਦੇ ਮੁਕ਼ਾਬਲੇ ਥੋੜੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲਾ ਹੈ. "ਕੂਪ ਭਰਿਓ ਜੈਸੇ ਦਾਦਿਰਾ." (ਗਉ ਰਵਿਦਾਸ) "ਕੂਪ ਤੇ ਮੇਰੁ ਕਰਾਵੈ." (ਸਾਰ ਕਬੀਰ) ਟੋਏ ਤੋਂ ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਭਾਵ- ਨੀਵੇਂ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ੨. ਦੇਖੋ, ਗਗਨ ੬.


सं. संग्या- कु (थोड़ा) होवे अप्‌ (जल) जिस विॱच, खूहा जो ताल अते नदां दे मुक़ाबले थोड़े पाणी वाला है. "कूप भरिओ जैसे दादिरा." (गउ रविदास) "कूप ते मेरु करावै." (सार कबीर) टोए तों पहाड़ दी चोटी बणा दिंदा है. भाव- नीवें तों उॱचा करदा है। २. देखो, गगन ६.