ਕਾਜੀ

kājīकाजी


ਅ਼. [قاضی] ਕ਼ਾਜੀ. ਕ਼ਜਾ (ਫ਼ੈਸਲਾ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਝਗੜਾ ਨਿਬੇੜਨ ਵਾਲਾ, ਜੱਜ. "ਕਾਜੀ ਹੋਇਕੈ ਬਹੈ ਨਿਆਇ." (ਵਾਰ ਰਾਮ ੧. ਮਃ ੧) "ਕਾਜੀ ਮੁਲਾ ਕਰਹਿ ਸਲਾਮ." (ਭੈਰ ਨਾਮਦੇਵ) ੨. ਕਾਰ੍‍ਯ ਦੀ. ਕੰਮ ਦੀ. "ਕੀਮਤਿ ਅਪਨੇ ਕਾਜੀ." (ਗਉ ਮਃ ੧)


अ़. [قاضی] क़ाजी. क़जा (फ़ैसला) करन वाला. झगड़ा निबेड़न वाला, जॱज. "काजी होइकै बहै निआइ." (वार राम १. मः १) "काजी मुला करहि सलाम." (भैर नामदेव) २. कार्‍य दी. कंम दी. "कीमति अपने काजी." (गउ मः १)