ਇਸਲਾਮ

isalāmaइसलाम


ਅ਼. [اِسلام] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਤਰਕ. ਤ੍ਯਾਗ। ੨. ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਣਾ। ੩. ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਰਜਾ ਨੂੰ ਸਲਮ (ਅੰਗੀਕਾਰ) ਕਰਨਾ, ਅਰਥਾਤ ਭਾਣਾ ਮੰਨਣਾ। ੪. ਪੈਗੰਬਰ ਮੁਹ਼ੰਮਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੀਨ ਦਾ ਨਾਉਂ "ਇਸਲਾਮ" ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਧਾਰਣ ਵਾਲਾ "ਮੁਸਲਿਮ" ਅਥਵਾ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸੱਦੀਦਾ ਹੈ. ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਪੰਜ ਨਿਯਮ ਹਨ-#(ੳ) ਇੱਕ ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ ਮੰਨਣਾ.#(ਅ) ਪੰਜ ਵੇਲੇ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹਨੀ.#(ੲ) ਜ਼ਕਾਤ ਦੇਣੀ.#(ਸ) ਰਮਜ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ੇ ਰਖਣੇ.#(ਹ) ਕਾਬੇ ਦਾ ਹੱਜ ਕਰਨਾ.#ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਿਯਮਾਂ ਤੋਂ ਛੁੱਟ, ਜੋ ਰਸੂਲ ਮੁਹੰਮਦ, ਖ਼ੁਦਾ ਦੇ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੇ, ਇਲਹਾਮੀ ਕਿਤਾਬ ਕੁਰਾਨ, ਅਖ਼ੀਰੀ ਫ਼ੈਸਲੇ ਦਾ ਦਿਨ ਅਤੇ ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੀ ਹੈ, ਓਹ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਨੂੰ "ਮੋਮਿਨ" [مومن] ਆਖਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸ਼੍ਰੱਧਾਵਾਨ.


अ़. [اِسلام] संग्या- तरक.त्याग। २. सिर झुकाउणा। ३. ख़ुदा दी रजा नूं सलम (अंगीकार) करना, अरथात भाणा मंनणा। ४. पैगंबर मुह़ंमद ने आपणे दीन दा नाउं "इसलाम" रॱखिआ है, जिस दे धारण वाला "मुसलिम" अथवा मुसलमान सॱदीदा है. इसलाम दे पंज नियम हन-#(ॳ) इॱक ख़ुदा दा मंनणा.#(अ) पंज वेले नमाज़ पड़्हनी.#(ॲ) ज़कात देणी.#(स) रमज़ान विॱच रोज़े रखणे.#(ह) काबे दा हॱज करना.#इन्हां नियमां तों छुॱट, जो रसूल मुहंमद, ख़ुदा दे फ़रिशते, इलहामी किताब कुरान, अख़ीरी फ़ैसले दा दिन अते ख़ुदा दा विश्वासी है, ओह मुसलमान है, अते उसे नूं "मोमिन" [مومن] आखदे हन, जिस दा अरथ है श्रॱधावान.