ਅਕ੍ਰੂਰ, ਅਕ੍ਰੂਰੁ

akrūra, akrūruअक्रूर, अक्रूरु


ਸੰ. अकृर- ਵਿ- ਜੋ ਨਹੀਂ ਕ੍ਰੁਰ (ਬੇਰਹਮ). ਦਿਆਲੂ। ੨. ਜੋ ਕ੍ਰੋਧੀ ਨਹੀਂ. ਸ਼ਾਂਤ ਸੁਭਾਉ ਵਾਲਾ। ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਯਾਦਵਵੰਸ਼ੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਦਾ ਚਾਚਾ, ਜੋ ਸ਼੍ਵਫਲਕ ਦਾ ਪੁਤ੍ਰ ਗਾਂਦਿਨੀ ਦੇ ਉਦਰੋਂ ਸੀ. ਏਹ ਕਿਸਨ ਜੀ ਅਤੇ ਬਲਰਾਮ ਨੂੰ ਕੰਸ ਵੱਲੋਂ ਜੱਗ ਦਾ ਨਿਉਂਦਾ ਦੇਕੇ ਗੋਕੁਲ ਤੋਂ ਮਥੁਰਾ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵੀਰਤਾ ਨਾਲ ਕੰਸ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਨਾ ਉਗ੍ਰੇਸਨ ਨੂੰ ਰਾਜਸਿੰਘਾਸਨ ਪੁਰ ਬੈਠਾਇਆ. "ਉਧਉ ਅਕ੍ਰੁਰੁ ਬਿਦਰੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ." (ਸਵੈਯੇ ਮਃ ੧. ਕੇ) "ਮੋਹਿ ਅਬੈ ਅਕ੍ਰੁਰ ਕੇ ਹਾਥ ਬੁਲਾਯ ਪਠ੍ਯੋ ਮਥੁਰਾ ਹੂੰ ਕੇ ਰਾਈ." (ਕ੍ਰਿਸਨਾਵ)


सं. अकृर- वि- जो नहीं क्रुर (बेरहम). दिआलू। २. जो क्रोधी नहीं. शांत सुभाउ वाला। ३. संग्या- यादववंशी क्रिसन जी दा चाचा, जो श्वफलक दा पुत्र गांदिनी दे उदरों सी. एह किसन जी अते बलराम नूं कंस वॱलों जॱग दा निउंदा देके गोकुल तों मथुरा लै गिआ सी, जिॱथे क्रिसन जी ने आपणी वीरता नाल कंस नूंमारके आपणे नाना उग्रेसन नूं राजसिंघासन पुर बैठाइआ. "उधउ अक्रुरु बिदरु गुण गावै." (सवैये मः १. के) "मोहि अबै अक्रुर के हाथ बुलाय पठ्यो मथुरा हूं के राई." (क्रिसनाव)