ਹਛਾ, ਹੱਛਾ

hachhā, hachhāहछा, हॱछा

ਸੰ. अच्छ ਅੱਛ. ਵਿ- ਸ੍ਵੱਛ. ਨਿਰਮਲ. "ਭਾਂਡਾ ਅਤਿ ਮਲੀਣੁ ਧੋਤਾ ਹਛਾ ਨ ਹੋਇਸੀ." (ਸੂਹੀ ਮਃ ੨) "ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਖੁਦਾਇ ਦਾ ਦਿਲਿ ਹਛੈ ਮੁਖਿ ਲੇਹੁ." (ਵਾਰ ਮਾਝ ਮਃ ੧) "ਤਨਿ ਧੋਤੈ ਮਨੁ ਹਛਾ ਨ ਹੋਇ." (ਵਡ ਮਃ ੩) ੨. ਅਰੋਗ. ਤਨਦੁਰੁਸ੍ਤ. ਨਰੋਆ। ੩. ਚੰਬੇ (ਪਹਾੜ) ਦੀ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਹੱਛਾ ਸ਼ਬਦ ਉੱਜਲ (ਚਿੱਟੇ) ਅਤੇ ਸਾਫ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

सं. अच्छ अॱछ. वि- स्वॱछ. निरमल. "भांडा अति मलीणु धोता हछा न होइसी." (सूही मः २) "नानक नाउ खुदाइ दा दिलि हछैमुखि लेहु." (वार माझ मः १) "तनि धोतै मनु हछा न होइ." (वड मः ३) २. अरोग. तनदुरुस्त. नरोआ। ३. चंबे (पहाड़) दी बोली विॱच हॱछा शबद उॱजल (चिॱटे) अते साफ लई वरतिआ जांदा है.

You Might Interested In: