ਸੰਨਿਆਸੀ

sanniāsīसंनिआसी


ਸੰ. संन्यासिन् ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ. ਵਿ- ਤਿਆਗੀ। ੨. ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਆਸ਼੍ਰਮ ਧਾਰਨ ਵਾਲਾ.¹ "ਸੰਨਿਆਸੀ ਹੋਇਕੈ ਤੀਰਥਿ ਭ੍ਰਮਿਓ" (ਮਾਰੂ ਮਃ ੫) ਦੇਖੋ, ਦਸ ਨਾਮ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ.


सं. संन्यासिन् संन्यासी. वि- तिआगी। २. संन्यास आश्रम धारन वाला.¹ "संनिआसी होइकै तीरथि भ्रमिओ" (मारू मः ५) देखो, दस नाम संन्यासी.