ਮਨੀਆਰ, ਮਨੀਆਰੁ

manīāra, manīāruमनीआर, मनीआरु


ਸੰ. ਮਣਿਕਾਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਜੌਹਰੀ. ਰਤਨਾਂ ਨੂੰ ਤਰਾਸ਼ਕੇ ਸੁੰਦਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਜੜਨ ਵਾਲਾ ਕਾਰੀਗਰ। ੨. ਹੁਣ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵਿਸ਼ੇਸ ਕਰਕੇ ਕੱਚ (ਕੰਚ) ਦੀ ਵਸਤਾਂ ਚੂੜੀ ਆਦਿ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, "ਨਾ ਮਨੀਆਰੁ ਨ ਚੂੜੀਆਂ." (ਵਡ ਮਃ ੧)


सं. मणिकार. संग्या- जौहरी. रतनां नूं तराशके सुंदर करन वाला अते सोने आदि विॱच जड़न वाला कारीगर। २. हुण इह शबद विशेस करके कॱच (कंच) दी वसतां चूड़ी आदि बणाउण अते वेचण वाले लई वरतिआ जांदा है, "ना मनीआरु न चूड़ीआं." (वड मः १)