ਭਾਖਾ

bhākhāभाखा


ਸੰ. ਭਾਸਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਬੋਲੀ. ਵਾਣੀ। ੨. ਉਹ ਬੋਲੀ, ਜੋ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਵੇ. ਦੇਸ਼ ਭਾਸਾ. "ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗਉਤ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ." (ਕ੍ਰਿਸਨਾਵ)


सं. भासा. संग्या- बोली. वाणी। २. उह बोली, जो देश विॱच वरती जावे. देश भासा. "दसम कथा भागउत की भाखा करी बनाइ." (क्रिसनाव)