ਪਰਬੀਣ, ਪਰਬੀਨ

parabīna, parabīnaपरबीण, परबीन


ਸੰ. ਪ੍ਰਵੀਣ- ਵਿ- ਨਿਪੁਣ. ਚਤੁਰ। ੨. ਪੂਰਾ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ. ਪੂਰਣ ਗ੍ਯਾਨੀ "ਜਾਨਨਹਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਪਰਬੀਨ." (ਸੁਖਮਨੀ) " ਸੋ ਸਰਬਗੁਣ ਪਰਬੀਨਾ." (ਬਿਹਾ ਛੰਤ ਮਃ ੫) ਦੇਖੋ, ਪ੍ਰਵੀਣ.


सं. प्रवीण- वि- निपुण. चतुर। २.पूरा जाणन वाला. पूरण ग्यानी "जाननहार प्रभू परबीन." (सुखमनी) " सो सरबगुण परबीना." (बिहा छंत मः ५) देखो, प्रवीण.