ਨਿਰਾਹਾਰ, ਨਿਰਾਹਾਰੀ

nirāhāra, nirāhārīनिराहार, निराहारी


ਵਿ- ਆਹਾਰ (ਭੋਜਨ) ਰਹਿਤ. ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਖਾਧਾ ਨਹੀਂ. ਭੋਜਨ ਦਾ ਤ੍ਯਾਗੀ। ੨. ਜੋ ਕੁਝ ਖਾਂਦਾ ਨਹੀਂ. "ਨਿਰਾਹਾਰ ਨਿਰਵੈਰ ਸੁਖਦਾਈ." (ਸੁਖਮਨੀ) "ਧਿਆਇ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਾਹਾਰੀ." (ਸਾਰ ਪੜਤਾਲ ਮਃ ੪)


वि- आहार (भोजन) रहित. जिस ने कुझ खाधा नहीं. भोजन दा त्यागी। २. जो कुझ खांदा नहीं. "निराहार निरवैर सुखदाई." (सुखमनी) "धिआइ निरंकार निराहारी." (सार पड़ताल मः ४)