ਧੀਵਰ

dhhīvaraधीवर


ਸੰ. ਵਿ- ਧੀ (ਬੁੱਧਿ) ਵਰ (ਉੱਤਮ). ਤੇਜ਼ ਅ਼ਕ਼ਲ ਵਾਲਾ. ਉੱਤਮ ਬੁੱਧਿ ਵਾਲਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਵਾਲਾ. ਮਾਹੀਗੀਰ. ਮਛੂਆ. ਝੀਵਰ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਮੂਲ ਇਹੀ ਹੈ। ੨. ਮਲਾਹ. ਕੇਵਟ.


सं. वि-धी (बुॱधि) वर (उॱतम). तेज़ अ़क़ल वाला. उॱतम बुॱधि वाला। २. संग्या- मॱछी फड़न वाला. माहीगीर. मछूआ. झीवर शबद दा मूल इही है। २. मलाह. केवट.