ਤਾਤਪਰਜ, ਤਾਤਪਰਯ

tātaparaja, tātaparēaतातपरज, तातपरय


ਸੰ. तात्पर्य्य- ਤਾਤਪਰ੍‍ਯ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅਭਿਪ੍ਰਾਯ. ਆਸ਼ਯ. ਮਤਲਬ। ੨. ਅਰਥ। ੩. ਵਾਕ੍ਯ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸ਼ਕਤਿ, ਜੋ ਅਰਥ ਦੀ ਯੋਗ੍ਯਤਾ ਦਾ ਬੋਧ ਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ. "ਵਾਕ੍ਯ ਅਰਥ ਕੇ ਜਨਨ ਕੀ ਆਹਿ ਯੋਗ੍ਯਤਾ ਜੋਇ। ਤਾਤਪਰਜ ਪੁਨ ਵਾਕ ਮੇ ਕਹੈਂ ਵਿਦਾਂਤੀ ਸੋਇ." (ਭਾਈ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ)


सं. तात्पर्य्य- तातपर्‍य. संग्या- अभिप्राय. आशय. मतलब। २. अरथ। ३. वाक्य विॱच उह शकति, जो अरथ दी योग्यता दा बोध कराउंदी है. "वाक्य अरथ के जनन की आहि योग्यता जोइ। तातपरज पुन वाक मे कहैं विदांती सोइ." (भाई गुलाब सिंघ)