ਤਨਾਲ

tanālaतनाल


ਅ਼. [تناوُل] ਤਨਾਵੁਲ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪਕੜਨ ਦੀ ਕ੍ਰਿਯਾ. ਗਰਿਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ। ੨. ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਮਿਆਨ ਪੁਰ ਲੱਗਿਆ ਚਾਂਦੀ ਸੁਇਨੇ ਆਦਿ ਦਾ ਉਹ ਸੰਮ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੰਡੇ ਲਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਸਮਾ ਪਾਕੇ ਤਲਵਾਰ ਪੇਟੀ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੋ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਨੋਕ ਵੱਲ ਮਿਆਨ ਦੇ ਠੋਕਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ 'ਮਨਾਲ' ਹੈ. ਸਿੰਧੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਨਾਉਂ 'ਤਹਨਾਲ' ਹੈ. "ਜਿਸ ਕੇ ਲਗੇ ਮਨਾਲ ਤਨਾਲਾ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੩. [تنعُل] ਤਨਾਅ਼ਉਲ. ਜੁੱਤੀ ਦੀ ਖੁਰੀ। ੪. ਘੋੜੇ ਦੇ ਸੁੰਮ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਲੋਹਾ. ਨਾਲ. Horse- shoe.


अ़. [تناوُل] तनावुल. संग्या- पकड़न दी क्रिया. गरिफ़त विॱच लिआउणा। २. तलवार दे मिआन पुर लॱगिआ चांदी सुइने आदि दा उह संम, जिस विॱच कुंडे लगे हुंदे हन, जिन्हां विॱच तसमा पाके तलवार पेटी नाल बंन्ही जांदी है. इस दे विरुॱध जो तलवार दी नोक वॱल मिआन दे ठोकर हुंदी है, उह 'मनाल' है. सिंधी विॱच इस दा नाउं 'तहनाल' है. "जिस के लगे मनाल तनाला."(गुप्रसू) ३. [تنعُل] तनाअ़उल. जुॱती दी खुरी। ४. घोड़े दे सुंम नूं लॱगिआ लोहा. नाल. Horse- shoe.