ਖੋਇ

khoiखोइ


ਫ਼ਾ. [خوئے] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸੁਭਾਉ. ਆਦਤ. ਬਾਂਣ. ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤਿ. "ਅਭਿਮਾਨ ਖੋਇ ਖੋਇ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੫) "ਤੁਮ ਖੋਇ ਤੁਰਕ ਕੀ ਜਾਨੋ." (ਨਾਪ੍ਰ) ੨. ਦੇਖੋ, ਖੋਣਾ. "ਖੋਇ ਖਹੜਾ ਭਰਮੁ ਮਨ ਕਾ." (ਮਾਰੂ ਮਃ ੫) ੩. ਖੋਕੇ. ਗਵਾਕੇ.


फ़ा. [خوئے] संग्या- सुभाउ. आदत. बांण. प्रक्रिति. "अभिमान खोइ खोइ." (बिला मः ५) "तुम खोइ तुरक की जानो." (नाप्र) २. देखो, खोणा. "खोइ खहड़ा भरमु मन का." (मारू मः ५) ३. खोके. गवाके.