ਖਵਣ, ਖਵਣਾ, ਖਵਣੁ

khavana, khavanā, khavanuखवण, खवणा, खवणु


ਕ੍ਰਿ- ਸਹਾਰਨਾ. ਬਹਦਾਸ਼੍ਤ ਕਰਨਾ. "ਪ੍ਰਭ ਦਾਸ ਕਾ ਦੁਖੁ ਨ ਖਵਿਸਕਹਿ." (ਵਾਰ ਗੂਜ ੨. ਮਃ ੫) "ਨਿੰਦਕ ਸਾਕਤ ਖਵ ਨ ਸਕੈ." (ਬਸੰ ਅਃ ਮਃ ੪) "ਨਿਵਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਖਵਣੁ ਗੁਣੁ." (ਸ. ਫਰੀਦ) ਦੇਖੋ, ਵੇਸ. "ਖਵੇ ਨ ਵੰਞਨਿ." (ਵਾਰ ਗੂਜ ੨. ਮਃ ੫) ਸਹਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ. "ਏਕੁ ਬੋਲ ਭੀ ਖਵਤੋ ਨਾਹੀ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫) ਇੱਕ ਵਾਕ ਭੀ ਸਹਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ੨. ਕ੍ਸ਼ਮਾ (ਖਿਮਾ) ਕਰਨਾ. ਮੁਆਫ ਕਰਨਾ। ੩. ਖਪਣਾ. ਜਜਬ ਹੋਣਾ. "ਆਵਟਣੁ ਆਪੇ ਖਵੈ ਦੁਧ ਕਉ ਖਪਣ ਨ ਦੇਇ." (ਸ੍ਰੀ ਅਃ ਮਃ ੧)


क्रि- सहारना.बहदाश्त करना. "प्रभ दास का दुखु न खविसकहि." (वार गूज २. मः ५) "निंदक साकत खव न सकै." (बसं अः मः ४) "निवणु सु अखरु खवणु गुणु." (स. फरीद) देखो, वेस. "खवे न वंञनि." (वार गूज २. मः ५) सहारे नहीं जांदे. "एकु बोल भी खवतो नाही." (आसा मः ५) इॱक वाक भी सहारिआ नहीं जांदा सी। २. क्शमा (खिमा) करना. मुआफ करना। ३. खपणा. जजब होणा. "आवटणु आपे खवै दुध कउ खपण न देइ." (स्री अः मः १)