ਕਾਲਬੁਦ, ਕਾਲਬੂਤ

kālabudha, kālabūtaकालबुद, कालबूत


ਫ਼ਾ. [کالبُد] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸੰਚਾ. ਢਾਂਚਾ. ਕਲਬੂਤ. "ਕਾਲਬੂਤ ਕੀ ਹਸਤਨੀ ਮਨ ਬਉਰਾ ਰੇ." (ਗਉ ਕਬੀਰ) ਹਾਥੀ ਦੇ ਫੜਨ ਲਈ ਹਥਣੀ ਦਾ ਕਾਲਬੂਤ ਬਣਾਕੇ ਘਾਸ ਨਾਲ ਢਕੇ ਹੋਏ ਡੂੰਘੇ ਟੋਏ ਪੁਰ ਖੜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਪਾਸ ਮਦਮੱਤ ਹਾਥੀ ਆਕੇ ਟੋਏ ਵਿੱਚ ਡਿਗਕੇ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ੨. ਦੇਹ. ਸ਼ਰੀਰ.


फ़ा. [کالبُد] संग्या- संचा. ढांचा. कलबूत. "कालबूत की हसतनी मन बउरा रे." (गउ कबीर) हाथी दे फड़न लई हथणी दा कालबूत बणाके घास नाल ढके होए डूंघे टोए पुर खड़ा करदे हन, जिस पास मदमॱत हाथी आके टोए विॱच डिगके फस जांदा है। २. देह. शरीर.