ਅਬੁਦੱਲਾ, ਅਬਧ

abudhalā, abadhhaअबुदॱला, अबध

ਸੰ. अबद्घ- ਅਬੱਧ ਵਿ- ਬੰਧਨ ਰਹਿਤ. ਮੁਕਤ. ਆਜ਼ਾਦ। ੨. ਸੰ. ਅਬਧ੍ਯ. ਜੋ ਮਾਰਣ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ, ਜੈਸੇ- ਬਾਲਕ, ਰੋਗੀ, ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਰਣਾਗਤ। ੩. ਜੋ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਮਾਰਿਆ ਨਾ ਜਾ ਸਕੇ। ੪. ਸੰ. ਅਬਾਧ੍ਯ. ਬੇਰੋਕ. ਜੋ ਨਿਵਾਰਣ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ. "ਕਾਲ ਫਾਸ ਅਬਧ ਲਾਗੇ." (ਆਸਾ ਰਵਦਾਸ)

सं. अबद्घ- अबॱध वि- बंधन रहित. मुकत. आज़ाद। २. सं. अबध्य. जो मारण योग्य नहीं, जैसे- बालक, रोगी, इसत्री अते शरणागत। ३. जो किसे तों मारिआ ना जा सके। ४. सं. अबाध्य. बेरोक. जो निवारण ना हो सके. "काल फास अबध लागे." (आसा रवदास)

You Might Interested In: