ਅਪਰੰਪਰ, ਅਪਰੰਪਰੁ, ਅਪਰੰਪਾਰ

aparanpara, aparanparu, aparanpāraअपरंपर, अपरंपरु, अपरंपार


ਸੰ. अपरस्पर. ਵਿ- ਨਹੀਂ ਪਰਸਪਰ. ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਸਿਲਸਿਲੇ ਤੋਂ ਰਹਿਤ. ਵੰਸ਼ ਅਤੇ ਜਗਤਰਚਨਾ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਸਪਰ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ. "ਅਪਰੰਪਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) "ਤੂੰ ਆਦਿਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਜੀ." (ਸੋਪੁਰਖੁ) ੩. ਸੰ. ਅਪਰੰਪਾਰ. ਬੇਹੱਦ.


सं. अपरस्पर. वि- नहीं परसपर. किसे दी सहाइता ना चाहुण वाला। २. सिलसिले तों रहित. वंश अते जगतरचना विॱच जिस नूं परसपर सहाइता दी जरूरत नहीं. "अपरंपर पारब्रहमु परमेसरु." (सोर मः ५) "तूं आदिपुरखु अपरंपरु करता जी." (सोपुरखु) ३. सं.अपरंपार. बेहॱद.