ਅਘਾਉਣਾ, ਅਘਾਇਣ

aghāunā, aghāinaअघाउणा, अघाइण


ਕ੍ਰਿ- ਆਘ੍ਰਾਣ (ਨੱਕ ਤੀਕ) ਰੱਜਣਾ. ਮੇਦਾ ਭਰਕੇ ਹੋਰ ਪੈਣ ਨੂੰ ਥਾਂਉ ਨਾ ਰਹਿਣ ਦੇਣਾ. ਪੂਰਣ ਤ੍ਰਿਪਤ ਹੋਣਾ. "ਗੋਬਿੰਦ ਜਪਤ ਅਘਾਇਣ." (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮਃ ੫)


क्रि- आघ्राण (नॱक तीक) रॱजणा. मेदा भरके होर पैण नूं थांउ ना रहिण देणा. पूरण त्रिपत होणा. "गोबिंद जपत अघाइण." (आसा छंत मः ५)