ਹਕਾ

hakāहका


ਫ਼ਾ. [حّقا] ਹ਼ੱਕ਼ਾ. ਸੰਬੋਧਨ ਹੇ ਹ਼ੱਕ਼. ਹੇ ਸਤ੍ਯ ਰੂਪ ਕਰਤਾਰ. "ਹਕਾ ਕਰੀਮ ਕਬੀਰ ਤੂੰ." (ਤਿਲੰ ਮਃ ੧) ੨. ਵ੍ਯ- ਕਸਮ ਖੁਦਾ ਦੀ. ਸੌਂਹ ਕਰਤਾਰ ਦੀ। ੩. ਤਹਕੀਕ. ਨਿਸ਼ਚੇ ਕਰਕੇ.


फ़ा. [حّقا] ह़ॱक़ा. संबोधन हे ह़ॱक़. हे सत्य रूप करतार. "हका करीम कबीर तूं." (तिलं मः १) २. व्य- कसम खुदा दी. सौंह करतार दी। ३. तहकीक. निशचेकरके.