ਖ਼ੁਦਾ, ਖ਼ੁਦਾਇ

khudhā, khudhāiख़ुदा, ख़ुदाइ


ਫ਼ਾ. [خُدا] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਖ਼ੁਦ ਹੋਣ ਵਾਲਾ. ਸ੍ਵਯੰਭਵ, ਕਰਤਾਰ. "ਕੋਈ ਬੋਲੈ ਰਾਮ ਰਾਮ ਕੋਈ ਖੁਦਾਇ." (ਰਾਮ ਮਃ ੫)


फ़ा. [خُدا] संग्या- ख़ुद होण वाला.स्वयंभव, करतार. "कोई बोलै राम राम कोई खुदाइ." (राम मः ५)