ਸੰਜੋਗਿ, ਸੰਜੋਗੀ

sanjogi, sanjogīसंजोगि, संजोगी


ਕ੍ਰਿ. ਵਿ- ਸੰਯੋਗ ਵਸ਼. ਕਰਮ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਨਾਲ. "ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਸੰਜੋਗਿ ਪਾਇਆ." (ਧਨਾ ਅਃ ਮਃ ੫) ੨. ਉਪਾਯ (ਜਤਨ) ਨਾਲ. "ਕਵਨ ਸੰਜੋਗਿ ਮਿਲਉ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੇ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੫) "ਮੇਲਾ ਸੰਜੋਗੀ ਰਾਮ." (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮਃ ੧) ੨. ਸੰ. संयोगिन ਵਿ- ਸੰਯੋਗ ਵਾਲਾ. ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ। ੩. ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਅਤੇ ਜੋਗੀਆਂ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਾਧੂ ਸੰਜੋਗੀ ਹੈ, ਜ ਗ੍ਰਿਹਸਥੀ ਹੋਕੇ ਜੀਵਨ ਵਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ.


क्रि. वि- संयोग वश. करम आदिकां दे संबंध नाल. "मानस जनम संजोगि पाइआ." (धना अः मः ५) २. उपाय (जतन) नाल. "कवन संजोगि मिलउ प्रभु अपने." (बिला मः ५) "मेला संजोगी राम." (आसा छंत मः १) २. सं. संयोगिन वि- संयोग वाला. संबंध रॱखण वाला। ३. संन्यासी अते जोगीआं दे संकेत विॱच उह साधू संजोगी है, ज ग्रिहसथी होके जीवन विताउंदा है.