ਸੇਖ

sēkhaसेख


ਅ਼. [شیخ] ਸ਼ੇਖ਼. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਬੁੱਢਾ। ੨. ਬਜ਼ੁਰਗ। ੩. ਵਿਦ੍ਵਾਨ। ੪. ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਖਾਸ ਜਾਤੀ. "ਕਹੁੰ ਸੇਖ ਬ੍ਰਹਮ ਸੂਰੂਪ." (ਅਕਾਲ)¹੫. ਸੰ. ਸ਼ੇਸ. ਸ਼ੇਸ ਨਾਗ. "ਮੁਨਿ ਜਨ ਮੇਖ ਨ ਲਹਹਿ ਭੇਵ." (ਬਸੰ ਮਃ ੫) ੬. ਸੰ. ਸ਼ੈਖ. ਜਾਤੀ ਤੋਂ ਪਤਿਤ ਹੋਏ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਔਲਾਦ। ੭. ਸ਼ਿਖਾ (ਚੋਟੀ) ਲਈ ਭੀ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ. ਦੇਖੋ, ਪੂਆਰੇ.


अ़. [شیخ] शेख़. संग्या- बुॱढा। २. बज़ुरग। ३. विद्वान। ४. मुसलमानां दी इॱक खास जाती. "कहुं सेख ब्रहम सूरूप." (अकाल)¹५. सं. शेस.शेस नाग. "मुनि जन मेख न लहहि भेव." (बसं मः ५) ६. सं. शैख. जाती तों पतित होए ब्राहमण दी औलाद। ७. शिखा (चोटी) लई भी इह शबद वरतिआ है. देखो, पूआरे.