ਸਾਥੀ, ਸਾਥੀਅੜਾ

sādhī, sādhīarhāसाथी, साथीअड़ा


ਸੰ. ਸਾਰਥੀ. ਵਿ- ਉਹੀ ਅਰਥ (ਪ੍ਰ- ਯੋਜਨ) ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਸੰਗੀ. "ਓਤੈ ਸਾਥਿ ਮਨੁਖ ਹੈ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੫) "ਜਾ ਸਾਥੀ ਉਠਿ ਚਲਿਆ ਤਾ ਧਨ ਖਾਕੂ ਰਾਲਿ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੫) "ਸਾਥੀਅੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ." (ਜੈਤ ਛੰਤ ਮਃ ੫) ੩. ਦੇਖੋ, ਨਾਲਿ ਕੁਟੰਬ.


सं. सारथी. वि- उही अरथ (प्र- योजन) रॱखण वाला। २. संगी. "ओतै साथि मनुख है." (स्री मः ५) "जा साथी उठि चलिआ ता धन खाकू रालि." (स्री मः ५) "साथीअड़ा प्रभु एकु." (जैत छंत मः ५) ३. देखो, नालि कुटंब.